Obserwując ludzi i rozmawiając z nimi  zauważyłam, że największym nieszczęściem w dzisiejszych czasach jest samotność. I to nie dotyczy tylko ludzi w podeszłym wieku ,ale także w średnim i zupełnie młodych. Ludzie rzadziej się spotykają, oddalają  od siebie. Mają to czego kiedyś ludzie nie mieli: telewizory, radia , komputery, lodówki , pralki. Ciężko na to wszystko pracowali, lub pracują w pocie czoła, ale niestety to im nie daje szczęścia. Przecież człowiek jest stworzony dla drugiego człowieka. Potrzebuje rozmowy, wymiany poglądów, uśmiechu. Nie zamykajmy się w sobie!    Otwórzmy się na drugiego człowieka. Może czasem ten fakt wynika z nieśmiałości. Rozejrzyjmy się dookoła. Być może  mamy sąsiada w podeszłym wieku , który chciałby tylko porozmawiać w drodze do sklepu, usłyszeć parę miłych słów, których dawno nie słyszał. Środki masowego przekazu pokazują nam tylko złych ludzi ,więc może mamy dystans do wszystkich. A to nieprawda!…..większość ludzi jest dobrych bo gdyby tak nie było to świat przestałby już istnieć. Ostatnio kiedy podwiozłam starszą panią do sklepu , powiedziała ,że znowu wierzy w to  ,że jednak są jeszcze  ludzie  dobrzy! Poczułam się wtedy bardzo szczęsliwa.