Artykuł zamieszczony w Angorze z dn. 3 IV 2016 r. nr.14

„ Cierpliwości pacjencie”

W pełni podzielam opinię  Pana R. , autora listu „Poprawiło się” nr.10 /2016r. na temat naszej służby zdrowia.

Tak się złożyło ,że trzy najbliższe mi osoby dosyć poważnie chorowały i przeszły skomplikowane operacje.   Mój Tata  w wieku 80 lat podupadł na zdrowiu i od czterech  lat jest  pacjentem różnych oddziałów szpitalnych i  przychodni,  a ostatnio jest objęty programem leczenia onkologicznego . Towarzyszę mu cały czas –  przyszła kolej abym ja się nim zaopiekowała . Na pięć szpitali i siedem oddziałów,  w których przebywał , tylko w jednym było rzeczywiście źle. W pozostałych –  czysto , dobra opieka, wyżywienie i pomoc na każdym kroku. Kroplówki, przetaczanie krwi ,leki, bardzo poważna operacja, wszystko za darmo. Tak samo było z pozostałymi członkami rodziny (….).  Coraz więcej schorzeń i  coraz starszych ludzi  się leczy.  Pamiętam, kiedy trzydzieści lat temu mama zabrała 70-cio letnią Babcię do lekarza . On  nawet nie chciał jej badać.  Powiedział ,że nie warto bo to starość.  Nieraz na oddziałach szpitalnych widziałam, jak poddaje się różnym operacjom osoby w sędziwym wieku , nawet 90- letnie. Nigdy ,towarzysząc Tacie, nie spotkałam się z opinią lekarza, że Tata jest za stary i nie warto go leczyć.  W każdym szpitalu jest wyżywienie . Oczywiście jest to podstawowe, delikatne i dietetyczne pożywienie w małych ilościach. Przecież chory człowiek leżący w łóżku nie powinien się objadać . Nie raz widziałam jak odwiedzający przynosili im pełne siatki ciężkostrawnego jedzenia i wpychali na siłę chorym ,czyniąc im   ogromną krzywdę.

Szpital to nie jest dom,  więc nie wymagajmy luksusów. Z tego co wiem ze szpitali ginie bardzo dużo przedmiotów;  żarówki , lampy, a nawet muszle klozetowe. Takie jest społeczeństwo.

Kiedyś obok mojego Taty leżał młody narkoman. Obraz był straszny. Ale lekarze tego człowieka ratowali mimo ,że był niegrzeczny i bełkotał coś pod nosem. Pielęgniarki go obmywały bo przywieziono go brudnego i śmierdzącego .

Mam koleżankę w Grecji. Tam idąc do lekarza najpierw trzeba wyłożyć pieniądze , a dopiero za jakiś czas są zwracane. Leżąc w szpitalu trzeba samemu wykupić sobie leki i podać pielęgniarce. W Ameryce udziela się tylko pierwszej podstawowej pomocy, wszystko inne jest płatne.

Druga sprawa,  to  długie terminy oczekiwania na wizyty. Gdyby wizyta kosztowała chociaż symbolicznie 5 zł, kolejki na pewno by się zmniejszyły i rzeczywiście chorzy mogliby przyspieszyć swoje leczenie. Wielu  pacjentów to hipochondrycy. Chodzą się badać od tak. Mama mojej koleżanki , gdy słyszy w mediach ( reklamie)  o jakimś schorzeniu  zapisuje się na badanie,  aby mieć pewność , że nic jej nie dolega.  Znajoma lekarka mówiła mi również ,że chociaż mówi pacjentowi ,że jest zdrowy i nie musi już przychodzić do kontroli kardiologicznej , to  on i tak zapisuje się na wizytę, która jest za darmo. I  przez to czas oczekiwania  się wydłuża.

Przecież człowiek jest tylko człowiekiem .  Umiera , nieraz nie wiadomo  dlaczego ,  bez żadnych wcześniejszych symptomów.  Ludzie stali się niecierpliwi i roszczeniowi. Uważają ,że wszystko im się należy już od razu. Kiedy czekam z Tatą w kolejce do lekarza ( czasami bardzo długo) , zdarza się,  że  młodzi  ludzie nie zauważając starszych i  cierpiących , chcą wejść poza kolejnością.

Uważam ,że  służba zdrowia jest na wysokim poziomie , a lekarze wysoce wyspecjalizowani . Oczywiście nie wszyscy ,bo  jak w każdym zawodzie,  zdarzają się ludzie z powołania i konowały .

Renata Niedbał-Witta

Renata W.

`